Από την αρχή της πανδημίας του Covid 19, παγκόσμια αλλά και στην Ελλάδα, όλοι οι αρμόδιοι φορείς ενημερώνουν το κοινό για τις εξελίξεις, για τα κρούσματα του ιού, για τους νοσηλευόμενους και για τους ανθρώπους, που δυστυχώς χάνουν τη ζωή τους. Αυτή είναι η πιο σημαντική ενημέρωση, η οποία γίνεται καθημερινά και θα συνεχίσει να γίνεται μέχρι το τέλος της πανδημίας. Ωστόσο, υπάρχει και μια άλλη ενημέρωση, η οποία είτε δεν αποτυπώνεται με αριθμούς είτε η αποτύπωσή της σταματάει με απλή αναφορά αριθμών, ποσοστών και οικονομικών δεικτών.

Πέραν από τα κρούσματα, που σχετίζονται με τη σωματική υγεία υπάρχουν και «κρούσματα», που σχετίζονται με την ψυχική υγεία και την οικονομική ευημερία. Σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας του Covid 19 ακόμα και αυτοί, που δε νόσησαν σωματικά υπέστησαν φθορά, αφού έχασαν πολλά και σημαντικά πράγματα από την καθημερινότητά τους. Οι άνθρωποι έχασαν την κοινωνική επαφή, την αγκαλιά, το φιλί ακόμα και τη χειραψία. Απαγορεύτηκε στα παιδιά να βλέπουν και να αγκαλιάζουν τον παππού και τη γιαγιά, στους γονείς απαγορεύτηκε το αυθόρμητο φιλί όταν μπαίνουν σπίτι, απαγορεύτηκε η στενή επαφή με τους φίλους τους, απαγορεύτηκε ο έρωτας αφού δε μπορούσαν να βγουν καν από το σπίτι. Κάποια στιγμή σχεδόν απαγορεύτηκε να αγκαλιάζουν και τα κατοικίδιά τους καθώς δε γνώριζαν αν ο ιός μπορεί να περάσει στα ζώα. 

Στις επιχειρήσεις πάλι απαγορεύτηκε η λειτουργία, η ανάπτυξη, η αλληλεπίδραση εκ του σύνεγγυς με τους καταναλωτές τους, η αλληλεπίδραση εκ του σύνεγγυς με τους εργαζομένους τους.

Απαγορεύτηκε σε όλους να ονειρεύονται!

Να ονειρεύονται τι θα κάνουν την επόμενη εβδομάδα ή τον επόμενο μήνα, αφού ανά πάσα ώρα και στιγμή θα μπορούσαν να αρρωστήσουν ή να αρρωστήσει κάποιος δικός τους άνθρωπος ή ακόμα κι αν δεν νοσούσαν θα μπορούσαν να χάσουν τη δουλειά τους και τόσα άλλα πράγματα, που συνοδεύονται με αυτό.

Όλη αυτή η διαδικασία οδήγησε στη μερική ή ακόμα και ολική απώλεια της χαράς, του ενθουσιασμού και του αυθορμητισμού. Αντίθετα οδήγησε στην ενίσχυση του άγχους, του θυμού, της ανασφάλειας και της καχυποψίας για το ποιος βρίσκεται δίπλα τους.

Δυστυχώς αυτήν τη νέα πραγματικότητα καλούνται όλοι να την αντιμετωπίσουν, να τη διαχειριστούν και να μπορέσουν ταυτόχρονα να είναι λειτουργικοί, συνεχίζοντας οι άνθρωποι τις ζωές τους και οι επιχειρήσεις παλεύοντας για την επιβίωσή τους.

Ο τρόπος δεν είναι ούτε εύκολος ούτε απλός, αντίθετα απαιτεί πολλή ενέργεια- θετική ενέργεια και την υιοθέτηση αφενός μια υπεύθυνης στάσης ζωής και αφετέρου μιας αισιόδοξης στάσης ζωής, που θα δίνει πίστη και ελπίδα.

Οι επιχειρήσεις, πέραν της θετικής και υπεύθυνης στάσης, που θα πρέπει να έχουν, θα πρέπει να χαράξουν μια «σφιχτή» στρατηγική και συγκεκριμένες δράσεις τόσο για τις ίδιες όσο και για τους ανθρώπους τους, είτε αυτοί είναι οι εργαζόμενοί τους, είτε είναι οι καταναλωτές τους. Θα πρέπει να αναδειχθεί ο κοινωνικός ρόλος των εταιρειών, δίνοντας στους ανθρώπους reasons to believe και ενισχύοντας τις αξίες της ειλικρίνειας, της αλληλεγγύης και της ενσυναίσθησης.

Με όραμα, έμπνευση, θετική ψυχολογία, διάθεση προσφοράς και υπεύθυνη κοινωνική στάση θα μπορέσουν όλοι να στοχεύσουν σε ένα καλύτερο και πιο αισιόδοξο μέλλον. Θα μπορέσουν, θα μπορέσουμε να ονειρευτούμε ξανά!

Φόρμα Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος

Συναίνεση στην Πολιτική Απορρήτου

Pin It on Pinterest